Caritas Polska opublikowała właśnie książkę pt. Praktyki Integracji. Doświadczenia i perspektywy. Książka powstała w ramach projektu „Praktyki Integracji. Wypracowanie Metod i Narzędzi do Oceny Skuteczności Polityki Integracyjnej” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu na rzecz Integracji Obywateli Państw Trzecich i budżetu państwa. Projekt ten był naszą reakcją na brak krajowej polityki integracyjnej wobec obcokrajowców. Prowadząc od wielu lat badania dotyczące migracji obcokrajowców do Polski obserwowaliśmy, że działania integracyjne podejmowane wobec nich przez różne organizacje są systemowo rozproszone i nieskoordynowane. Zakładaliśmy także, że skuteczna polityka integracyjna musi opierać się na koordynacji działań zaangażowanych w nią podmiotów oraz ciągłej ewaluacji stosowanych rozwiązań. „Praktyki integracji” miały wyjść naprzeciw tym oczekiwaniom proponując systemowe opracowanie metodologii oceny i wskaźników postępów polityki integracyjnej. Analizy i refleksje dotychczas prowadzonych inicjatyw przedstawione przez nas w tej książce są owocem badań przeprowadzonych w ramach projektu oraz dyskusji w gronie powołanego przez Caritas Polska Zespołu Ekspertów Monitorujących Postępy w Polityce Integracyjnej.
Za jednym z ważniejszych założeń powstania tej publikacji było wyartykułowane w tekście Andrása Kovátsa stwierdzenie, że analiza programów integracyjnych powinna dotyczyć całości, a nie sumy działań realizowanych w ich ramach projektów. Takie podejście odpowiada zaleceniom Funduszu dotyczącymi synergii i komplementarności przy analizie których istotne jest zwrócenie uwagi, na ile projekty realizowane dzięki wsparciu funduszu uzupełniają się z krajową polityką integracyjną.
W przypadku Polski i Europejskiego Funduszu na rzecz Integracji Obywateli Państw Trzecich (EFI) odpowiedź jest jednoznaczna: EFI niczego nie uzupełnia, lecz zastępuje krajową politykę integracji obywateli państw trzecich.
Sytuację Polski na tle innych krajów przedstawia Thomas Huddleston w tekście Rekomendacje dla polityki integracyjnej w Polsce. Szukając punktu odniesienia pokazuje on Indeks Polityki Integracji Migrantów (MIPEX) jako narzędzie, które ma za zadanie pomóc decydentom, ekspertom i praktykom w spójnej refleksji nad stanem polityki integracyjnej i wytyczeniu priorytetów w zakresie jej zmian. Autor zwrócił szczególną uwagę na porównanie pozycji Polski w indeksie w porównaniu z krajami o podobnej sytuacji imigracyjnej.
Przykładem polityki integracyjnej, która mogłaby się stać wzorem dla działań prowadzonych w Polsce jest Lekcja Berlińska prezentowana w tekście Petera Botziana. Autor, pracujący w Caritas Berlin, wskazuje na specyfikę sytuacji w Niemczech, ale równocześnie daje przykłady wielu rozwiązań, które mogłyby być z powodzeniem wdrażane w innych krajach.
Rozwiązania, które dyskutowane są w Polsce, oraz efekt rozważań prowadzonych w ramach prac grupy roboczej Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej do spraw integracji działającej w ramach międzyresortowego Zespołu do spraw Migracji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Prezentuje koordynatorka tego zespołu, Paulina Babis. W jej artykule zwrócona jest uwaga na mechanizmy wpływu polityk Unii Europejskiej na kształtowanie systemu integracji w Polsce.
Tekstem zamykającym książkę jest tekst Myroslavy Keryk, w którym analizuje ona założenia oraz efekty zakończonej w lipcu br. abolicji dla imigrantów przebywających nielegalnie w Polsce, czyli Ustawę o zalegalizowaniu pobytu niektórych cudzoziemców na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Autorka, będąca liderką, organizacji migrantów ukraińskich w Polsce „Nasz Wybór” brała czynny udział w lobbowaniu na rzecz wprowadzenia akcji regularyzacyjnej w Polsce.
Liczymy na to, że zaprezentowane w naszej książce głosy będą inspiracją zarówno dla twórców naszej polityki integracyjnej, jak i jej realizatorów. Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do jej powstania, a szczególnie dziękujemy członkom Zespołu Ekspertów Monitorującego Postępy w Polityce Integracyjnej, którzy pomagali nam w przygotowywaniu badań, analizie zebranych informacji, brali udział w dyskusjach oraz w pracy podczas konsultacji integracyjnego rozdziału „Polityki migracyjnej Polski” poświęconym, a w końcu – zgłosili wiele cennych uwag do raportu z analiz działań integracyjnych podejmowanych pod auspicjami Europejskiego Funduszu na rzecz Integracji Obywateli Państw Trzecich, którego ostateczna wersja zamieszczona jest w niniejszej publikacji.
Zespół projektu:
Mirosław Węcławek, koordynator
Mikołaj Pawlak, kierownik grupy badawczej
Mirosław Bieniecki, koordynator Zespołu